25 november markeert de Internationale Dag tegen Geweld tegen Vrouwen, en tevens het begin van de jaarlijkse ‘Orange the World’ campagne van UN Women. Deze campagne is gericht op het stoppen van geweld tegen meisjes en vrouwen.

Medestanders zijn hard nodig in de strijd tegen geweld, want jaarlijks krijgen miljoenen vrouwen met geweld te maken.

Hariet, unithoofd bij Veilig Thuis Zuid-Limburg, tekende de #medestanderpledge. In dit interview spreekt zij zich o.a. uit over het belang van het geloof in eigen kracht en het kijken naar het gezinssysteem als geheel om het thuis weer duurzaam veilig te maken.

Onafhankelijk zijn èn om hulp durven vragen

Het is heel belangrijk dat vrouwen onafhankelijk zijn; dat een vrouw in staat is om haar gezin in de lucht te houden, zonder daar iemand bij nodig te hebben. Dat begint bij een geloof in eigen kracht. Vrouwen zijn heel sterk, maar geloven daar niet altijd zelf in. Soms krijgen zij te maken met situaties van fysiek of mentaal geweld. Soms zijn zij niet in staat hun kind te beschermen. Soms lukt het niet om tot afspraken te komen in het belang van het kind, omdat een (ex)partner niet mee wil werken of manipuleert. Je hebt niet altijd de controle, hoe hard je het ook probeert. Hierdoor kun je je heel klein, hulpeloos of machteloos voelen.

Het kan bovendien eenzaam en ongezond zijn als je geen hulp durft te vragen. In situaties van onveiligheid kan het zijn dat je niet meer kunt eten, niet meer kunt slapen. Wèl doorploeteren en blijven werken, al dan niet als houvast. Hoe dan ook er zijn voor de kinderen. Want in de basis wil elke ouder het beste voor zijn/haar kind.

Wat dan vooral belangrijk is, is de realisatie dat – hoe onafhankelijk een vrouw ook is of wil zijn – het ok is om om hulp te vragen. Want situaties van geweld hebben ontzettend veel impact op de mensen die het betreft, en kunnen zelfs levensgevaarlijk zijn.

Het gezinssysteem intact houden

Er zijn een hoop instanties die echt willen helpen om de cirkel van geweld te doorbreken. Als Veilig Thuis zijnde kunnen we aandacht geven, erkenning geven, en zorgen dat de juiste hulpverlening wordt ingezet indien nodig. Samenwerking tussen de netwerkpartners is daarbij heel belangrijk. Maar wat ik essentieel vind: het maakt niet uit wat je doet, wie je bent, waar je vandaan komt; als je oprechte aandacht hebt voor de ander, dan kun je het verschil maken. Samen kunnen we het echt beter maken.

We delen jouw doelstelling om het thuis weer veilig te maken

Het is niet nodig om bang te zijn om iets te melden of advies te vragen bij Veilig Thuis. Wij delen jouw doelstelling om het thuis weer (duurzaam) veilig te maken. Daarbij kijken we naar alle facetten rondom een gezin, en doen we er alles aan om het gezinssysteem intact te houden op een veilige manier.

De aandacht voor de kinderen is daarbij heel belangrijk, want als we in een vroeg stadium met de kinderen aan de slag kunnen door o.a. de juiste hulp in te schakelen, dan hebben we de mogelijkheid om de cirkel van onveiligheid en geweld te doorbreken. Zo kunnen we ook op de langere termijn iets betekenen. Voor de vrouw, voor het kind, voor het gezin als geheel.

Geloof in eigen kracht

Geweld tegen vrouwen is een verdrietig thema. Je dagdagelijks als professional inzetten om geweld tegen te gaan is zwaar en soms moeilijk. Daarom vind ik het belangrijk dat collega’s met een fijn gevoel naar kantoor komen. Ik probeer een sfeer te creëren waar mensen zichzelf mogen en kunnen zijn. Zo heb ik o.a. bijgedragen aan het opzetten van een charter diversiteit en inclusie. Ervan uitgaande dat iedereen kwaliteiten en talenten heeft, en daarnaast ook ambities en behoeftes, is het belangrijk om te kijken naar hoe je die boven tafel kunt krijgen.

Wat ik vrouwen zou willen meegeven is dat iedereen iets in zich heeft zitten dat aangeboord kan worden. Op het werk maar ook in het dagdagelijks leven, en in je contact met anderen.

Tijdens mijn stageperiode bij Humanitas leerde ik vrouwelijke deelnemers kennen die het lastig vonden om naar buiten te gaan. Door samen dingen te ondernemen buiten het eigen huis, maakten we de wereld weer groter en het leven mooier.

Ook vrouwen die met geweld te maken hebben of hebben gehad, kunnen te maken hebben met isolement. Of dat nou opgelegd wordt door bijvoorbeeld een (ex)partner, of participeren in de samenleving lastig (geworden) is vanwege gevoelens van schaamte, schuld of angst. Ook in die gevallen is het belangrijk – als mens en/of professional – om haar het gevoel te geven dat ze er mag zijn. Dat ze voor zichzelf mag kiezen.

Dan moet ik ook weer denken aan mijn eigen beslissing, jaren geleden, om voor het eerst in m’n eentje (zonder gezin) een deel van de route van Santiago de Compostella te lopen. Mensen vonden daar iets van, trokken het in twijfel: “Is dat nou nodig?” “Waarom zou je dat nu gaan doen?”.

Ik had op dat moment kunnen denken: doe maar niet. Maar ik dacht: dit heb ik nu nodig, dit is iets voor mij, dit ga ik doen. Er zijn, er mogen zijn, claimen wat jij nodig hebt voor je gezondheid, voor je veiligheid, voor je ‘zijn’. Dat vind ik zo belangrijk! En zo’n zes, zeven tochten later, is het inmiddels traditie om bij een cafeetje op de route op de muur te schrijven: ‘Geloof in eigen kracht!’, met naam en datum erbij gepend.

Geloof in eigen kracht! Dat gun ik elke vrouw.

Kijk wat goed voor jou is en zet de stap. Stap eruit. Door het heft in eigen handen te nemen, kom je tot positieve verandering.

Voor meer info over de Orange the World Campagne en de medestanderspledge scan onderstaande QR-code of ga naar https://www.orangetheworld.nl/de-medestander-pledge/